De Incoterms en hun impact op cargoverzekeringen

De Incoterms® (International Commercial Terms) bieden een leidraad bij een internationale koop of verkoop. Wanneer je als Belgische handelaar bij een Chinese verkoper een container goederen koopt en laat leveren in de haven van Antwerpen, is het van groot belang dat je goede afspraken maakt. Je legt die afspraken best vast in een contract. Want wie betaalt voor het vervoer, is verantwoordelijk voor het lossen van de container, voor de cargoverzekering, …?

De Incoterms® geven weer waarop je moet letten wanneer je een contract opstelt met je buitenlandse zakenpartner.

Incoterms® 2020

In 2020 bracht de International Chamber of Commerce (ICC) voor de negende keer een nieuwe versie uit van de Incoterms® die de verplichtingen van kopers en verkopers in internationale handel in goederen zo goed mogelijk moeten regelen.
De Incoterms® 2020 zijn sinds 1 januari 2020 van kracht en hebben ook hun impact op cargoverzekeringen. De Incoterms® 2020 zijn hoogstwaarschijnlijk geldig tot 2030.

Belang van Incoterms® voor cargoverzekeringen

De Incoterm waaronder de koop-verkoopovereenkomst valt, maakt voor de verzekeraar meteen duidelijk welke risico’s hij moet dekken en welke niet. Ook voor een makelaar zijn die Incoterms® van groot belang. Tussenpersonen met klanten die goederen importeren en exporteren, kunnen hen op basis van de Incoterms correct informeren over het regime waaronder zij als verkoper of koper vallen, welke verplichtingen zij hebben en wie de cargoverzekering afsluit. Trouwens, ook een verzekering voor het transport is niet verplicht, maar wel sterk aangeraden.

Aanpassingen aan Incoterms® 2010

Sinds 1980 worden de Incoterms® elke tien jaar opnieuw uitgegeven. De update van de laatste versie bevat vooral enkele juridisch-technische aanpassingen.

De Incoterm® DAT (Delivered At Terminal) werd vervangen door Incoterm® DPU, wat staat voor ‘Delivered At Place Unloaded’. Hierbij wordt de overeengekomen plaats van bestemming vermeld, wat betekent dat op iedere plaats geleverd kan worden en niet alleen op een terminal.

Voor de clausules CIF (vervoer over zee) en CIP (vervoer over land) bestaat er nu een verschil tussen beide regels wanneer de verkoper de verzekering van de goederen op zich neemt. Voor de verkoper bestond voordien voor beide clausules de verplichting om op eigen kosten een goederenverzekering af te sluiten met een minimale dekkingswaarde C van de Institute Cargo Clauses (ICC).

Dit blijft onveranderd voor vervoer over zee (CIF).
Voor vervoer over land (CIP) is de dekkingsgraad verhoogd naar A (Allrisk) van de ICC. Dit is gewijzigd omdat diefstal van goederen niet verzekerd is onder de ICC (C), terwijl de verzekeringsbehoefte wel bestaat bij goederenvervoer over land. Toch blijven partijen vrij om anders overeen te komen.